درگذشت شیخ الحدیث مولانا محمد یوسف حسین پور (رح) ضایعه ای بزرگ برای اهل سنّت ایران و بلوچستان

عبدالماجد سپاهیان-اهل سنت ایران و بلوچستان در پی ضایعه ی بزرگ از دست دادن عالم بزرگوار شیخ الحدیث مولانا حسین پور داغدار است. شخصیت بزرگواری که بخاطر نبوغ علمی و اجتماعی بالایشان با وجودی که از نظر سنی پایین تر بودند اما همواره در ردیف و به عنوان آخرین بازمانده از نسل طلایی علمای بلوچستان نامیده می شدند.
وقتی زندگی پر خیر و برکت و آثار ناشی از تلاش های ایشان برای جامعه ی بلوچستان و ایران را مرور می کنیم بیشتر و بیشتر عروج ملکوتی این عالم بزرگوار را برای بلوچستان و ایران ضایعه می دانیم. هنگامی که در جوانی و پس از فراغت از تحصیل از پاکستان به وطن بازگشتند، خیلی نگذشت که با توجه به نبوغ علمی و اجتماعی بالایشان و با وجود سن کم در ردیف علمای طراز اول منطقه همچون مولانا عبدالعزیز ملازاده، علّامه محمد شهداد مسکانزهی،مولانا قمرالدین ملازهی، مولوی عبدالعزیز ساداتی، مولانا داد الرحمن قصرقندی و … که به علمای دیوبندی و نسل طلایی علمای بلوچستان شناخته می شوند قرار گرفتند. این در حالی بود که هر یک از این علمای بزرگوار پس از سال ها تبلیغ، تلاش و مجاهدت در جامعه به جایگاهی رسیدند که مولانا حسین پور در مدت زمانی خیلی کمتر به آن جایگاه رسیدند. نوشتن مقدمه در برخی از کتاب های نوشته شده این بزرگان از جمله برخی کتب علامه محمد شهداد مسکانزهی توسط مولوی حسین پور جوان، مدیریت قوی ترین مدرسه علوم دینی بلوچستان از ابتدای جوانی باز هم با وجود حضور چنین علمای طراز اولی در منطقه و داشتن جایگاه اجتماعی بالا در بین مردم و طوایف بلوچ باز هم از ابتدای جوانی که ایشان را یکی از مصلحان طراز اول جامعه ساخته بود، خود گواهی بر این گفته می باشد.
شاید همین مسئله مهم ترین دلیلی است که باید فقدان این عالم گرانقدر را ضایعه ای بزرگ بدانیم. چرا که همه می دانند اکنون شخصی در جایگاه علمی ایشان در میان علمای بلوچستان و اهل سنّت ایران نیست. ایشان پس از ۸۷ سال زندگی پر خیر و برکت و پس از بیش از ۷۰ سال تلاش، مجاهدت دینی در بلوچستان به دیار باقی شتافتند. اکنون باید دید چه کسی و چه وقت جایگاه و عنوان بزرگ استاد العلماء را در میان علمای اهل سنت خواهد گرفت. بی شک تلاش هایی که ایشان در طول سالیان دراز در حوزه ی علوم اسلامی در بلوچستان انجام داده اند تا مدتها همچنان ثمره خواهد داد و نامشان در تاریخ این سرزمین ماندگار خواهد شد.
روحشان شاد و قرین رحمت های الهی.