۷ شهر استان سیستان و بلوچستان دارای بالاترین نرخ بیکاری در کشور/ دولت تاکنون برای رفع مشکل بیکاری چه اقداماتی انجام داده است؟
- شناسه خبر: 16907
- تاریخ و زمان ارسال: 16 مهر 1396 ساعت 11:22
- بازدید : 26 بازدید
- نویسنده: نویسنده
به گزارش بلوچ پرس، آنچه که راجع به بیکاری و آمار آن در کشور بیان می شود واقعیتی بسیار تلخ تر و فراتر از تصور مردم عامه است چرا که در تعریف بیکاری معمول در جامعه تفاوت فاحشی با دیدگاه و استاندارد مرکز آمار ایران برای محاسبه این تراژدی غمناک وجود دارد و تنها متخصصین آمایش سرزمین در بعد جمعیت از آن آگاه هستند، بطوریکه طبق استاندارد جهانی و محاسبه مرکز آمار ایران کسانیکه در طول هفته تنها دو ساعت کار کنند را شاغل محاسبه و حتی در برخی آمار افراد جویای کار نیز از لیست بیکاران حذف می گردند.
چند سالی است که معضل بیکاری به یک بحران جدی برای کشور بالاخص استان مرزی سیستان و بلوچستان تبدیل شده است، عوامل مختلفی در پیدایش این معضل در استان نقش داشته اند که از آن جمله می توان به تعطیلی کارگاهای تولیدی و عدم ساماندهی مرز اشاره کرد که مدتی است گریبان اقتصاد استان را گرفته و به این بیکاری دامن زده است.
عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور نیز طی مصاحبه ای اعلام کرد که علیرغم اعلام رقم ۱۲ درصد بیکاری در کل کشور به صورت میانگین، شاهد هستیم که در برخی از شهرها میزان بیکاری به ۶۰ درصد رسیده است، متأسفانه در بین تحصیلکرده های کشور رقم بیکاری بسیار بالاتر از آنچه که به طور متوسط اعلام می شود، است.
چند سالی است که معضل بیکاری به یک بحران جدی برای کشور بالاخص استان مرزی سیستان و بلوچستان تبدیل شده است، عوامل مختلفی در پیدایش این معضل در استان نقش داشته اند که از آن جمله می توان به تعطیلی کارگاهای تولیدی و عدم ساماندهی مرز اشاره کرد که مدتی است گریبان اقتصاد استان را گرفته و به این بیکاری دامن زده است.
عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور نیز طی مصاحبه ای اعلام کرد که علیرغم اعلام رقم ۱۲ درصد بیکاری در کل کشور به صورت میانگین، شاهد هستیم که در برخی از شهرها میزان بیکاری به ۶۰ درصد رسیده است، متأسفانه در بین تحصیلکرده های کشور رقم بیکاری بسیار بالاتر از آنچه که به طور متوسط اعلام می شود، است.
برای آنکه بدانیم کدام شهرها دارای بالاترین نرخ بیکاری می باشند، نیازمند آن هستیم که به نتایج تفصیلی سرشماری سال ۱۳۹۵ (آخرین سرشماری صورت گرفته) دسترسی پیدا کنیم، متاسفانه تاکنون این نتایج به صورت جزئی منتشر نشده اند و بنابراین نمی توانیم به صورت دقیق بگوییم که کدام شهرها دارای بالاترین نرخ بیکاری می باشند اما می توانیم با استفاده از الگوی زیر به استان هایی که این شهرها در آن ها حضور دارند دسترسی پیدا کنیم.
همان گونه که ملاحظه می شود با استناد به صحبت های وزیر کشور و آمار سازمان آمار ایران بیکاری در برخی شهرهای کشورمان از حالت نرمال خارج شده است و واقعا به یک بحران جدی تبدیل شده که خود می تواند زمینه ساز مشکلات دیگری باشد که در این بین اسم ۷ شهر استان سیستان و بلوچستان اعم از شهرهای سراوان، ایرانشهر، زابل، سیب و سوران، هیرمند، زهک و سرباز نیز در لیست ۲۰ شهر دارای بالاترین نرخ بیکاری در کشور به چشم می خورد، که استان سیستان و بلوچستان بعد از استان خوزستان (با ۸ شهر) رتبه دوم را در این زمینه به خود اختصاص داده است.
با این تفاسیر در استانی مثل سیستان و بلوچستان که از ابتدایی ترین زیرساخت های عمرانی، تولیدی و خدماتی محروم می باشد باید به یک تناسب ساده نرخ بیکاری را اینگونه محاسبه کرد: تعداد افراد شاغل برابر با کارکنان دولت و بخش های خصوصی و نیمه خصوصی که بیمه شده و سرکار هستند که رقم آن به چند ده هزار هم شاید نرسد و افراد بیکار تمامی جمعیتی می باشد که در محدوده سنی ۱۵ تا ۶۵ بدنبال کار می باشند و هیچ منبع درآمدی ندارند.
وجود ده ها کارخانه و کارگاه تولیدی که کمترین فعالیتی نداشته و تنها سرمایه گذاران آن ها برای گرفتن و استفاده از اعتبارات با بهره پایین مختص مناطق محروم و گرفتن حق بیمه و ترفندهایی از این قبیل در استان شاید عاملی شده برای عدم وضوح فاجعه ی بیکاری استان که مسئولین کشوری از آن غافل گشته اند.
با توجه به اینکه استان سیستان و بلوچستان یک استان مرزی می باشد، عدم ساماندهی مرز برای مرزنشینان و وجود شغل های کاذبی که هیچ رسمیتی نداشته اند و بالاخص مسدود کردن مرز در دولت های گذشته خود بزرگترین معضل بیکاری استان را رقم زده اند که نقش دولت در این باب بسیار جای گله دارد.
همان گونه که ملاحظه می شود با استناد به صحبت های وزیر کشور و آمار سازمان آمار ایران بیکاری در برخی شهرهای کشورمان از حالت نرمال خارج شده است و واقعا به یک بحران جدی تبدیل شده که خود می تواند زمینه ساز مشکلات دیگری باشد که در این بین اسم ۷ شهر استان سیستان و بلوچستان اعم از شهرهای سراوان، ایرانشهر، زابل، سیب و سوران، هیرمند، زهک و سرباز نیز در لیست ۲۰ شهر دارای بالاترین نرخ بیکاری در کشور به چشم می خورد، که استان سیستان و بلوچستان بعد از استان خوزستان (با ۸ شهر) رتبه دوم را در این زمینه به خود اختصاص داده است.
با این تفاسیر در استانی مثل سیستان و بلوچستان که از ابتدایی ترین زیرساخت های عمرانی، تولیدی و خدماتی محروم می باشد باید به یک تناسب ساده نرخ بیکاری را اینگونه محاسبه کرد: تعداد افراد شاغل برابر با کارکنان دولت و بخش های خصوصی و نیمه خصوصی که بیمه شده و سرکار هستند که رقم آن به چند ده هزار هم شاید نرسد و افراد بیکار تمامی جمعیتی می باشد که در محدوده سنی ۱۵ تا ۶۵ بدنبال کار می باشند و هیچ منبع درآمدی ندارند.
وجود ده ها کارخانه و کارگاه تولیدی که کمترین فعالیتی نداشته و تنها سرمایه گذاران آن ها برای گرفتن و استفاده از اعتبارات با بهره پایین مختص مناطق محروم و گرفتن حق بیمه و ترفندهایی از این قبیل در استان شاید عاملی شده برای عدم وضوح فاجعه ی بیکاری استان که مسئولین کشوری از آن غافل گشته اند.
با توجه به اینکه استان سیستان و بلوچستان یک استان مرزی می باشد، عدم ساماندهی مرز برای مرزنشینان و وجود شغل های کاذبی که هیچ رسمیتی نداشته اند و بالاخص مسدود کردن مرز در دولت های گذشته خود بزرگترین معضل بیکاری استان را رقم زده اند که نقش دولت در این باب بسیار جای گله دارد.
