سوالاتی که هنوز بی جواب مانده اند/ سریال غرق شدن و جان باختن مسافران، گردشگران و اهالی بومی در اسکله روستای رمین چابهار همچنان ادامه دارد…

به گزارش خبرنگار بلوچ پرس،با مسدود شدن محدوده هتل دریایی به وسیله پروژه بزرگ اسکله و راکد ماندن آبهای آن و بوی بد متاسفانه یکی از بزرگترین و امن ترین مکانهای تفریحی و شنای گردشگران و بومیان چابهاری به ساحلی خالی تبدیل شده است.
از این رو گردشگران، مسافران و اهالی بومی چابهار به دنبال مکانی پاک برای شنا به اسکله روستای رمین سفر می کنند که حوضچه این اسکله متصل به آبهای آزاد و خطرناک می باشد،در آخرین حادثه اسکله روستای رمین چابهار اسماعیل سندرزهی نوجوان۱۲ ساله چابهاری که به همراه خانواده خود برای تفریح و شنا به این مکان آمده بود غرق و جان خود را از دست داد.
هم اکنون سوالات زیادی برای اهالی شهرستان چابهار و بویژه اهالی روستای رمین پیش آمده است که آیا اداره شیلات با حصار دور حوضچه مرگ اسکله رمین،جمع آورهای تورهای اضافی می توانند از این حوادث بکاهد؟آیا نقش بنادر و دریانوردی در این حوادث مشخص شده است؟ آیا دریابانی هم می تواند در این مورد کمک کند؟استقرار تیم امداد و نجات در این نوار ساحلی بویژه در اسکله رمین،راهگشا خواهد بود؟برای تعیین تکلیف ساحل پشت اسکله رمین چه کسانی باید آستین همت بالا بزند؟آیا می توان چندین نفر از اهالی را  جهت نجات جان مردم آموزش داد و به آنان غواصی آموخت؟ نقش خانواده ها در این موارد و حوادث چیست؟