بیش از ۲۵ هزار صیاد چابهاری چشم انتظار دریافت سهمیه سوخت از شرکت پخش فرآورده های نفتی

به گزارش بلوچ پرس، شاغلانی در این حرفه مشغول به کار می باشند که تنها منبع درآمدشان فروش همین آبزیانی است که از دریا به دست می آورند و مهم ترین ابزارشان لنج یا قایق است که نابودی شان با یک توفان معمولی محقق می شود.
صیاد کسی است که جانش را کف دستش می‌گذارد و برای کسب روزی حلال،به قلب دریا می‌زند؛دریایی که به نوعی محیط کار وی محسوب می‌شود و هر گونه دگرگونی‌اش،معیشت آن ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد،بنابراین طبق برنامه‌ای که برای صید انواع ماهی در جنوب کشور وجود دارد اکثر صیادان کار خود را مطابق با آن تنظیم کرده و در ماه‌ هایی که صید ممنوع است وارد دریا نمی‌شوند.
اما در این میان حالا که بعد از اتمام فصل مونسون،دریا آرام شده و فصل ماهیگیری آغاز شده است در این فصل صیادان می‌توانند گله ماهی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مهاجر را صید کنند ولی به دلیل عدم هماهنگی بین سازمان شیلات و شرکت پخش فرآورده های نفتی صیادان چابهاری برای روشن کردن موتور شناورهای خود سوخت کافی نداشته و بیکار شده‌اند.
یکی از فعالین جامع صید و صیادی چابهار در این باره به بلوچ پرس گفت: شرکت پخش فرآورده های نفتی تنها بهانه عدم تخصیص سوخت به صیادان را قاچاق آن می داند اما چرا کسی نمی گوید که این آمار صید سالانه توسط چه کسانی صید می شود!چرا صیادان باید سوخت را قاچاق کنند؟!
عمران تارم افزود: صیادان کارشان صیادی هست و نه قاچاق سوخت،صیادان مخالف فرمول سوخت شناورها که از سوی شرکت پخش فرآورده های نفتی ارائه شده هستند،بر اساس این فرمول اگر شناوری در دریا با مشکل مواجه شود با توجه به مقدار سوختی که در اختیار شناورها قرار می گیرد کمتر شناوری مسیر خود را برای کمک به شناور دیگر تغییر می دهد،زیرا سوختی که در حال حاضر در اختیار شناور ها قرار می گیرد با محدودیت مواجه است.
وی ادامه داد: موضوع سوخت یکی از دغدغه های مهم صیادان و شناورداران است، میزان سوخت برای شناورهای صیادی ۱۰ ساعت در شبانه روز در نظر گرفته شده است این در حالیست که شناورهای صیادی دارای سردخانه هستند و ژنراتورهای آنها باید ۲۴ ساعته روشن باشند در نظر گرفتن تنها ۱۰ ساعت سوخت برای این شناورها مناسب نیست و باید برای ۲۴ ساعت سوخت برای این شناورها در نظر گرفته شود.
تارم بیان کرد: لنج های صیادی آماده رفتن به دریا هستند اما نبود سوخت توان حرکت شان را گرفته است،ملوانان که برای کسب درآمد هر روز انتظارشان برای کسب روزی حلال بیشتر می شود خانواده های که منتظرند تا فرزندانشان با دست پر برگردند همه اسیر بی تدبیری شرکت پخش فرآورده های نفتی شده اند.
وی تصریح کرد: مدیران شرکت پخش فرآورده نفتی بدانند که مسئول قانون گذاری برای جامعه صیادی سازمان شیلات است و شرکت پخش فرآورده های نفتی می خواهد با نصب دستگاه”ivms”هزینه های گزافی به جامعه مظلوم صیادی وارد کند صیادانی که خود درگیر هزینه های سنگین ادوات صیادی هستند نمی توانند از پس هزینه های دیگری که به آنها تحمیل شود بر بیایند.
عمران تارم در پایان با بیان اینکه صیادان ماهی صید می کنند نه قاچاق سوخت، گفت: با این وضعیت اسفناک موجود انتظار می رود قبل از فاجعه اقدامی صورت گیرد و از همین امروز باید در این مورد چاره ای اندیشیده شود.